Ik moet eerlijk bekennen dat ik de tel kwijt ben geraakt van het aantal weken/dagen/uren dat ik vooral binnenshuis vertoef, veilig in mijn eigen omgeving met niemand om me heen die mij zou kunnen besmetten met dit enge virus.
Het mag inmiddels wel bekend zijn, dat ik iedere dag even naar buiten ga om even de buitenlucht op te snuiven, contact te houden met de buitenwereld, even weg van die muren die op me afkomen en soms (als ik het aandurf) een enkel boodschapje doe bij de zeer goed gereinigde Albert Heijn in Duiven en dan snel weer naar huis.
Dit is mijn ritme vanaf het moment dat deze vreemde tijd begon. Een tijd van angst voor iets wat niet zichtbaar is, maar wel dood en verderf zaait.
Iedere persconferentie van de Minister-President heb ik gezien. Iedere keer hoor ik dat we nog niet veilig zijn, dat de maatregelen van de intelligente lockdown een zogenaamde afvlakking in het aantal besmetting lijken op te leveren. We doen het goed, maar we moeten nog (even) volhouden. Volhouden om thuis te blijven, afstand te houden en om te kijken naar elkaar. In ieder geval tot 28 april 2020 en (grote) samenkomsten blijven verboden tot 1 juni 2020.
Duidelijke taal. Maar toch hè, toch heb ik het gevoel dat ik iets gemist heb. Want zo gaan grote winkelketens volgende week weer open, gaan tandartsen weer aan het werk, roepen dierenartsen op om al de huisdieren te komen inenten etc etc.
En dan kom ik net buiten en zie ik een gigantische rij mensen voor de supermarkt staan, veel bedrijvigheid in en rond het winkelcentrum en mensen in groepen in het park. U begrijpt, ik ben heel snel naar huis gevlucht….nu zit ik weer thuis en ik kan u zeggen ik weet nog niet of ik morgen wel naar buiten durf….
Ik ben boos en verdrietig…
Omdat ik, net als vele anderen, hierdoor nog veel langer binnen moet blijven, nog veel langer in angst moet leven om niet besmet te raken en nog langer moet wachten op een knuffel van hen die me dierbaar zijn….
Wat is nodig om deze mensen in te laten zien dat hun gedrag zorgt voor meer besmettingen, meer mensen op de IC, meer doden etc etc.? Ik ben ondertussen van mening dat deze mensen gewoon zo dom zijn dat ze het niet begrijpen of gewoon zo egoïstisch zijn dat ze alleen maar aan zichzelf denken of een combinatie van die twee.
Ik los niets op met deze boosheid of verdriet. Het kost me alleen maar kracht. Kracht die ik wil gebruiken om de mensen (die helaas net als ik binnen leven) te ondersteunen, informeren en hulp te bieden. En hier ga ik dan ook mee door, want dat laat me het gedrag van deze kneuzen even te vergeten….
Mathieu Maanders
